Jak nie zarazić dziecka anginą ropną?

Jak można zarazić się anginą ropną?

Angina ropna to zapalenie gardła i migdałków podniebiennych wywoływane głównie przez paciorkowce beta-hemolizujące typu A, Streptococcus pyogenes, nazywane paciorkowcami ropotwórczymi. Ten przydomek stał się przymiotnikiem tworzącym nazwę choroby wywołanej przez te patogeny i dającej typowe objawy – żółtawobiałe naloty ropne w kryptach migdałków.

Streptococcus pyogenes przenoszą się drogą kropelkową. Oznacza to, że po rozpyleniu w powietrzu, podczas kaszlu, kichania, a nawet mówienia, mogą przedostać się do zdrowego organizmu. W ten sposób mogą stać się przyczyną choroby. O ile oczywiście okaże się, że mechanizmy układu immunologicznego były nieskuteczne w starciu z tym patogenem.

Dzięki swojej budowie, paciorkowce mogą przyczepiać się do cząsteczek wydzieliny fizjologicznej – śliny i śluzu z jamy nosowej – i przenosić się na kolejne osoby. Dlatego anginą ropną można zarazić się przez pocałunek. Większość zachorowań przypada na okresy tzw. „obniżonej odporności”, kiedy organizm musi zmagać się z wieloma niekorzystnymi czynnikami. Przebywanie w tym czasie w dużych skupiskach ludzi sprzyja wystąpieniu tej choroby. Najliczniej zapadają na nią dzieci poniżej 7. roku życia – czyli głównie przedszkolaki, których układ odpornościowy nie jest jeszcze dostatecznie wykształcony.

Przeczytaj również: Angina ropna u dzieci – przyczyny, objawy, domowa profilaktyka

Ile dni trwa zakaźność anginy?

Zakaźność anginy zależy od tego, jak szybko chory podejmie odpowiednie leczenie. Zakażenie wywołane przez Streptococcus pyogenes jest bowiem chorobą, którą dość szybko pozwala zwalczyć antybiotykoterapia. Penicylina to antybiotyk, na który paciorkowce ropotwórcze są wrażliwe. Chory zaraża przez 24 godziny od przyjęcia pierwszej dawki skutecznego antybiotyku.

Chociaż anginę ropną da się dość szybko i skutecznie wyleczyć, bo leki przyczynowe są znane i łatwo dostępne, nie zawsze do tego dochodzi. Przyczyną bywa problem z rozpoznaniem choroby, ponieważ objawy anginy ropnej mogą być bardzo podobne do zapalenia gardła o etiologii wirusowej. Dodatkowym utrudnieniem jest to, że infekcja, której czynnikiem etiologicznym są wirusy, zdarza się zdecydowanie częściej niż infekcje bakteryjne. Przy podejrzeniu anginy można w różnicowaniu zastosować: skalę Centora/Mc Isaaca, szybki test wykrywający antygeny paciorkowca (tzw. strep-test) i posiew wymazu z gardła i migdałków.

Antybiotyki są skuteczne w leczeniu anginy ropnej. Eliminują one źródło choroby, skracają czas jej trwania, łagodzą przebieg i zmniejszają ryzyko pojawienia się powikłań. Dlatego, gdy pojawiają się pierwsze objawy sugerujące anginę – zwłaszcza ból gardła utrudniający przełykanie i podwyższona temperatura ciała, należy udać się do lekarza. Podjęcie odpowiedniego leczenia to najlepszy sposób, aby nie zarazić bliskich, a jednocześnie ulżyć sobie w chorobie.

Przeczytaj także: Angina ropna – jakie objawy ma u dorosłych?

Jak nie zarazić dziecka anginą?

Istnieje kilka sposobów na to, aby nie zarazić dziecka anginą, a przynajmniej zmniejszyć prawdopodobieństwo takiego zachorowania.

Przy anginie ropnej kluczowym działaniem powinno być jak najwcześniejsze rozpoczęcie właściwej antybiotykoterapii. Lekiem pierwszego rzutu jest penicylina, a dla osób na nią uczulonych antybiotyki z grupy makrolidów (najczęściej: erytromycyna i klarytromycyna). Jednak nawet po wdrożeniu odpowiedniego leczenia, konieczne jest przestrzeganie zasad higieny i profilaktyki, ponieważ nie ustalono, jak długo bakterie Streptococcus pyogenes są w stanie przeżyć poza organizmem człowieka.

Ponieważ bakterie mają dużą zdolność do przenoszenia się w powietrzu, warto w czasie choroby skorzystać z pomocy innej osoby do opieki nad zdrowymi dziećmi. Korzystne jest to co najmniej przez pierwsze dni infekcji, w trakcie których objawy zwykle są najbardziej nasilone. Gdy dziecko wymaga stałego kontaktu z chorym rodzicem, pewną ochronę przed przeniesieniem zarazków zapewnia maseczka higieniczna. Można ją kupić w każdej aptece. To rozwiązanie jest niezbyt komfortowe, ale z pewnością skuteczne. Ponadto obowiązkowa jest wzmożona higiena. I nie chodzi tu tylko o częste mycie rąk, ale zwłaszcza o odruch zasłaniania dłonią ust podczas kaszlu i kichania. A jest to podstawowy błąd! Właśnie za pośrednictwem dłoni roznosi się najwięcej zarazków, dlatego lepiej użyć chusteczki, a gdy nie ma jej pod ręką łokcia – nigdy samej dłoni!

W ochronie domowników przed zarażeniem się anginą ogromną rolę odgrywa regularne wietrzenie pomieszczeń.

Jak nie zarazić dziecka anginą?

• szybko podjąć odpowiednie leczenie,
• obserwować domowników, a w razie pojawienia się niepokojących objawów od razu udać się do lekarza,
• odpoczywać w odosobnieniu,
• myć ręce często i dokładnie, powinni tego przestrzegać wszyscy domownicy,
• zasłaniać usta podczas kaszlu chusteczką,
• używać maseczek higienicznych,
• wietrzyć pomieszczenia,

Jak nie zarazić anginą niemowlęcia karmionego piersią?

Mleko matki zostało tak stworzone przez naturę, że potrafi dostosować się do potrzeb dziecka. Na przykład: mleko, które maluch pije w dzień, ma inny skład od tego, które spożywa w nocy. Także w momencie choroby pokarm ulega zmianie – zawiera większą liczbę przeciwciał, mających zabezpieczyć niemowlę przed zachorowaniem. To dlatego w czasie infekcji zaleca się kontynuować karmienie piersią, bez obaw, że mleko dziecku zaszkodzi. Bakterie w tym przypadku nie przenikają do gruczołów sutkowych, a więc nie przedostają się drogą pokarmową do organizmu niemowlęcia. Oczywiście to, że maluszek dostaje naturalną szczepionkę nie oznacza, że jest w 100% bezpieczny i można zrezygnować z dalszej profilaktyki. Opisane powyżej sposoby profilaktyki są koniecznym minimum, aby uchronić niemowlę przed anginą, która dla tak małego organizmu może być niebezpieczna.

Sprawdź: Czym i jak płukać gardło?